Γλυκές Αλήθειες

Η υψηλή διατροφική αξία του μελιού ήταν γνωστή και στην αρχαιότητα. Στην αρχαία Ολυμπία, τον τόπο γέννησης των Ολυμπιακών αγώνων, οι αθλητές κατανάλωναν μέλι και αποξηραμένα σύκα πριν από τους αγώνες με σκοπό την αύξηση των αθλητικών τους επιδόσεων, όσο και μετά την ολοκλήρωση των αγώνων για την αποκατάσταση των ενεργειακών τους αποθεμάτων και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η αγνότητα του μελιού προσδιορίζεται πρωτίστως από τις ιδιότητες κρυστάλλωσης που εμφανίζει. Παρότι η κρυστάλλωση του μελιού είναι μια πρωταρχική θετική ένδειξη αναφορικά με την γνησιότητα του, δεν συνιστά ωστόσο την ιδανική συνθήκη φύλαξης και συντήρησης του. Η κρυστάλλωση του μελιού επιταχύνεται σε θερμοκρασίες μεταξύ 10° έως 15° C, ενώ το μέλι αντιστέκεται στην κρυστάλλωση σε θερμοκρασίες άνω των 25° C. H διατήρηση του σε θερμοκρασίες άνω των 40° C για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα επιφέρουν βλαπτικές επιπτώσεις στις θρεπτικές του ιδιότητες. Ως εκ τούτου, η ιδανική θερμοκρασία φύλαξης και συντήρησης του μελιού είναι σε θερμοκρασία δωματίου (ήτοι 21° έως 27° C).

Χρησιμοποιείτε ένα καθαρό κουταλάκι τσαγιού, παίρνετε μια μικρή ποσότητα από το βάζο του μελιού και το φέρετε στη γλώσσα σας. Το αφήνετε να λιώσει αργά χωρίς να το καταπιείτε. Αρχικώς θα νιώσετε τη γλυκιά του γεύση και στη συνέχεια την υφή του, η οποία προφανώς ποικίλλει από μέλι σε μέλι. Ενδεικτικά, το πεύκο διαθέτει μια πιο βουτυρώδη υφή (παχύρευστη), συγκριτικά με το μέλι ανθέων το όποιο διαθέτει μια πιο απαλή (ρευστή) υφή. Εισπνέοντας από το στόμα και εκπνέοντας από τη μύτη μπορείτε να αντιληφθείτε τα ιδιαίτερα αρώματα συνδυαστικά πάντοτε με την γεύση που αφήνει το μέλι στον ουρανίσκο. Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε το ίδιο κουταλάκι για δεύτερη δοκιμή από το ίδιο βάζο γιατί τα ένζυμα του στόματος μας έχουν την ιδιότητα να αλλοιώνουν τα συστατικά του μελιού. Ένα ελαφρύ κάψιμο στο πίσω μέρος τού λαιμού συνήθως υποδηλώνει ότι υπάρχει αρκετή ποσότητα γύρης στο δείγμα μας που συνιστά απόδειξη πως το μέλι δεν έχει υποστεί επεξεργασία. Προφανώς η ανωτέρω πρόταση μας δεν είναι δεσμευτική, καθώς υπάρχει μια σειρά εναλλακτικών τρόπων γευσιγνωσίας του μελιού οι οποίοι εναπόκεινται στην απόλυτη κρίση του καταναλωτή.

Ενδεικτικά, ένας περαιτέρω τρόπος γευσιγνωσίας είναι αυτός ο οποίος δίδει την προτεραιότητα στην αίσθηση της όσφρησης. Ανοίγοντας το βάζο του μελιού παίρνετε βαθιές, γεμάτες και κοντινές αναπνοές προκειμένου να συλλάβετε τα αρώματα που αναδύονται. Και εδώ ισχύει η διαφορετικότητα των αρωμάτων για κάθε ξεχωριστό τύπο μελιού. Έτσι το μέλι ανθέων είναι πολύ πιο αρωματικό σε σχέση με το μέλι πεύκου λόγω της ποικιλίας που διαθέτει, ενώ το πεύκο είναι συγκριτικά λιγότερο αρωματικό διότι προέρχεται από εκκρίσεις ενζύμων πάνω στον κορμό των δέντρων (μελίτωμα).